It's a promise
Napisał dziś do mnie człowiek, i napisał tak: Czuję że marnuję każdą kolejną okazję, którą stawia mi życie. Nie musiałem dalej długo czytać, żeby zidentyfikować źródło problemu. Bo to jest problem powszechny, częsty i większość ludzi z nim żyje. To problem, który ma źródło w szkole. Ten problem się nazywa: imperatyw oceniania. Tak naprawdę to … Czytaj dalej
Ten blog jest tak poważny, że można się zesrać.
Jak do tego doszło, pytam?
Srak. Jak miało w ogóle dojść, skoro ledwo zacząłem? Napisałem trzy wpisy i zamiast się bawić, opowiadać, dzielić się i tryskać ogólnie entuzjazmem, to ja latam wśród gwiazd i snuję jakieś filozofie. A idź pan. Jakbym do szkoły wrócił i na ocenę pisał. Do dupy z taką robotą.
Pojawił się nowy temat dla prac magisterskich z socjologii: savoir vivre maseczkowy. Ludzie próbują wyczuć jak się zachować w towarzystwie: zawiązywać sobie pysk czy nie?
Przeżyłem to podczas przeprowadzki w Anglii.
Trwa moda na pandemię. Rządy świata twierdzą, że wydłużają ludziom życie i należy im być za to wdzięcznym. Należy w nich pokładać wszelką nadzieję. Bo ludzkość odrzuciła Boga i bogiem stało się państwo. Taka już widać natura człowieka: bez boga żyć nie może.
Pewnie nie spodziewasz się, że znajdziesz w życiu kogoś, kto da ci szczęście? A może się właśnie spodziewasz? Rozumiem: stać cię. Niech ktoś przyjdzie, niech coś zrobi i będzie dobrze. Taki fachowiec hydraulik, tyle że od szczęścia. I może nawet to prawda. Może rzeczywiście będzie ci lepiej, kiedy oddasz swoje szczęście w dobre ręce: kościoła, … Czytaj dalej
